Κυριακή 11 Απριλίου 2010

4 ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

.

.


ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΦΗΒΗΣ *



«Με σάτυρο και με Χριστό μοιάζει αυτός.
Μα είν’ αλήθεια πως τα έχει τα χρονάκια του.
Σαρανταπέντε, με πενήντα. Ή πιο πάνω;

Υπάρχουν κούκλοι γύρω μου, τι να τον κάμω αυτόν;
Και οι γονείς μου θα μου λέγαν «τον παππού σου;».

Μ’ αν είχ’ εκατομμύρια, οι άχρηστοι,
νέο θα τον ευρίσκανε και με χιλιάδες χάρες.

Να τον ξανακοιτάξω. Ωχ, αμάν!
Μ’ αρέσει διάβολε! Κι ανάθεμα, ανάθεμα
στην κοινωνία που φθονεί, στην κοινωνία
τη δολοφονική, που δεν αφήνει
ν’ αγαπηθούμε λεύτερα, μ’ όποιονε μας γουστάρει».

____________________
*Από βλακεία είτε υποκρισία, λένε στα σχολικά βιβλία διάφορα για το ποίημα του Ελύτη
ΜΙΚΡΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. Διάφορα κι άσχετα.
Και βέβαια ο ποιητής νοιώθει ερωτευμένος με τη θάλασσα τη μεγάλη όπως και με τη θάλασσα τη μικρή.
Αλλά η Μικρή πράσινη θάλασσα, δεκατριώ χρονώ, πάνω απ’ όλα και πριν απ’
όλα, είναι ό,τι ακριβώς και η Κοντούλα λεμονιά, του άγνωστου Ηπειρώτη ποιητή.


Είναι ό,τι και το Σμυρνέικο ή Πολίτικο:

Από ξένο τόπο κι απ’ αλαργινό/ήρθ’ ένα κορίτσι φως μου δώδεκα χρονώ…

Είναι ακριβώς ό,τι και το θαυμάσιο Θρακικό (και πάλι αγνώστου ποιητή) που το
τραγουδά ο έξοχος Χρόνης Αηδονίδης:

…Δώδεκα χρονώ η Ματένια / πού το βρήκε το παιδί;…

Είναι ακριβώς ό,τι και το παρακάτω δημοτικό των νησιών:

Πέρα στην Άγια Μαρίνη και στην Παναγιά
δώδεκα χρονώ κορίτσι εγίνη καλογριά.
Μήτε το σταυρό του κάνει, μήτε προσκυνά
μόν’ κοιτά τα παλλικάρια και κρυφογελά.
Και στα σταυροδρόμια πάει και κρασί πουλά.
-Πόσο το πουλάς κυρά μου πόσο την οκά
-Πέντε φράγκα στους γερόντους ντζάπα στα παιδιά.

Μα και ποιος ξεχνά το έξοχο "Χριστινάκι" του Βασίλη Ρώτα;

…που ήταν δώδεκα χρονώ
παρθένα Παναγιά μου
κι έλαμπε η γειτονιά μου.


__________
Περιοδικό ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, τεύχος 144, Άνοιξη του 2009







Σημείωση:

Οι δυό ζωγραφιές είναι από το κοινό βιβλίο (ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ) που αποτελείται
από ποιήματα του Γιάννη Υφαντή συνοδευόμενα από ζωγραφιές του Γιώργου
Σταθόπουλου (εκδόσεις Βουρκαριανή Κέας, εξαντλημένο).
Ας αφήσουμε την πρώτη ζωγραφιά να συνοδεύει στην παρούσα περίσταση το ποίημα
ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΦΗΒΗΣ. Όμως ας αντιγράψουμε εδώ, από το βιβλίο ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ
το ποίημα που συνοδεύεται από τη δεύτερη ζωγραφιά:


ΕΛΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΟΡΜΙ

Έλα ανθρώπινο κορμί πέρνα επάνω μου
θαυματουργή εικόνα πέρνα επάνω μου
κι απ' την αρρώστια του θανάτου γιάτρεψέ με.
Έλα ανθρώπινο κορμί, έλα επάνω μου
φέρε τη στύση μου ως τα βάθη του αιδοίου σου
κλείσε με στο λουλούδι σου αιώνιο δέντρο.