Κυριακή 11 Απριλίου 2010

4 ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

.

.


ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΦΗΒΗΣ *



«Με σάτυρο και με Χριστό μοιάζει αυτός.
Μα είν’ αλήθεια πως τα έχει τα χρονάκια του.
Σαρανταπέντε, με πενήντα. Ή πιο πάνω;

Υπάρχουν κούκλοι γύρω μου, τι να τον κάμω αυτόν;
Και οι γονείς μου θα μου λέγαν «τον παππού σου;».

Μ’ αν είχ’ εκατομμύρια, οι άχρηστοι,
νέο θα τον ευρίσκανε και με χιλιάδες χάρες.

Να τον ξανακοιτάξω. Ωχ, αμάν!
Μ’ αρέσει διάβολε! Κι ανάθεμα, ανάθεμα
στην κοινωνία που φθονεί, στην κοινωνία
τη δολοφονική, που δεν αφήνει
ν’ αγαπηθούμε λεύτερα, μ’ όποιονε μας γουστάρει».

____________________
*Από βλακεία είτε υποκρισία, λένε στα σχολικά βιβλία διάφορα για το ποίημα του Ελύτη
ΜΙΚΡΗ ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. Διάφορα κι άσχετα.
Και βέβαια ο ποιητής νοιώθει ερωτευμένος με τη θάλασσα τη μεγάλη όπως και με τη θάλασσα τη μικρή.
Αλλά η Μικρή πράσινη θάλασσα, δεκατριώ χρονώ, πάνω απ’ όλα και πριν απ’
όλα, είναι ό,τι ακριβώς και η Κοντούλα λεμονιά, του άγνωστου Ηπειρώτη ποιητή.


Είναι ό,τι και το Σμυρνέικο ή Πολίτικο:

Από ξένο τόπο κι απ’ αλαργινό/ήρθ’ ένα κορίτσι φως μου δώδεκα χρονώ…

Είναι ακριβώς ό,τι και το θαυμάσιο Θρακικό (και πάλι αγνώστου ποιητή) που το
τραγουδά ο έξοχος Χρόνης Αηδονίδης:

…Δώδεκα χρονώ η Ματένια / πού το βρήκε το παιδί;…

Είναι ακριβώς ό,τι και το παρακάτω δημοτικό των νησιών:

Πέρα στην Άγια Μαρίνη και στην Παναγιά
δώδεκα χρονώ κορίτσι εγίνη καλογριά.
Μήτε το σταυρό του κάνει, μήτε προσκυνά
μόν’ κοιτά τα παλλικάρια και κρυφογελά.
Και στα σταυροδρόμια πάει και κρασί πουλά.
-Πόσο το πουλάς κυρά μου πόσο την οκά
-Πέντε φράγκα στους γερόντους ντζάπα στα παιδιά.

Μα και ποιος ξεχνά το έξοχο "Χριστινάκι" του Βασίλη Ρώτα;

…που ήταν δώδεκα χρονώ
παρθένα Παναγιά μου
κι έλαμπε η γειτονιά μου.


__________
Περιοδικό ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, τεύχος 144, Άνοιξη του 2009







Σημείωση:

Οι δυό ζωγραφιές είναι από το κοινό βιβλίο (ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ) που αποτελείται
από ποιήματα του Γιάννη Υφαντή συνοδευόμενα από ζωγραφιές του Γιώργου
Σταθόπουλου (εκδόσεις Βουρκαριανή Κέας, εξαντλημένο).
Ας αφήσουμε την πρώτη ζωγραφιά να συνοδεύει στην παρούσα περίσταση το ποίημα
ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΦΗΒΗΣ. Όμως ας αντιγράψουμε εδώ, από το βιβλίο ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ
το ποίημα που συνοδεύεται από τη δεύτερη ζωγραφιά:


ΕΛΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΟΡΜΙ

Έλα ανθρώπινο κορμί πέρνα επάνω μου
θαυματουργή εικόνα πέρνα επάνω μου
κι απ' την αρρώστια του θανάτου γιάτρεψέ με.
Έλα ανθρώπινο κορμί, έλα επάνω μου
φέρε τη στύση μου ως τα βάθη του αιδοίου σου
κλείσε με στο λουλούδι σου αιώνιο δέντρο.

.
.

2 ΧΑΖΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ +
1 ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚ


ΓΙΑΤΟΝ ΦΩΤΑΚΗ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΚΥΛΙ
(Αγρίνιο, Ιούνιος του 2007)

Για τον Φωτάκη τον μικρό και το θηρίο του σκυλί.
Που πρέπει να τ’ αφήσουμε λεύτερο μέσα στη βουλή
Να πνίξει τα καθάρματα και τους απατεώνες
Όλους και να γλυτώσουμε για μερικούς αιώνες.
Να πνίξει τον Καραμανλή, Σουφλιά μα και Σημίτη,
Να κόψει και του Μυταρά ολίγον τι τη μύτη

Να είναι οι ζωγράφοι μας τουλάχιστον ωραίοι
Κ’ οι βουλευτές να φαγωθούν σα να ’ναι αρουραίοι
Τα βλήτα, οι κοπρόμυαλοι, οι μύστες της απάτης
Χασάπηδες που εξάπαντως τους πρέπει ένας χασάπης.


Η ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΑΙ Ο ΦΩΤΗΣ
(Πελασγικόν, Ιούλιος του 2007)

Η Αριάδνη και ο Φώτης
ποιότητος κι αν είναι πρώτης
είναι συνάμα και τσογλάνια
και μαγειρεύουν σε καζάνια
σκουλήκια, φίδια και βατράχους
και τις χελώνες που «μονάχους»
τις λεν χωριάτες και αστοί.

Τις μαγειρεύουνε γιατί
τις πιάσανε πάνω στους βράχους
να κάνουν έρωτα με βλάχους
για να μαζέψουνε ευρώ
ν’ αποτελειώσουν το μετρό
που έχει έξοδο στην Κρήτη
στα όρη εκεί του Ψηλορείτη
όπου βοσκούς θα βρουν μονάχους
και καμηλιέρηδες φελάχους
που καταφύγανε στα μέρη
τα πιο ψηλά που ’χει η Κρήτη
για να ξεφύγουν το μαχαίρι
και τη μανία του Προφήτη
που θέλει όλες τις γριές
μες στο χαρέμι να τις βάλει
και μόλις το ’μαθε η Κλανάρα
απ’ την πολύ της την τρομάρα
κρύφτηκε σε βαθύ τσουβάλι
που το ’χουνε για τις ελιές
και των πουλιών τις κουτσουλιές.

Ω εσύ γλυκύτατε Προφήτη
και της ερήμου μυροβλύτη
που οι χριστιανοί σε λεν αλήτη
εγώ σταυλίτη θα σε κάνω
να καβαλάς αεροπλάνο
πύργους να μάθεις να καρφώνεις
κι όλη τη γη ν’ αναστατώνεις.


ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚ

Παλιοπαρέα, παλιοτόμαρα, χειρότεροι
κι από τους συμμορίτες του ΕΑΜ,
χειρότεροι κι από την 17 Νοέμβρη,
τις Ερυθρές Ταξιαρχίες ή τον Τσε.

Πιάσαμε αξιότιμους πολίτες και τους πήγαμε δεμένους σε κρησφύγετο
εκεί μες στα βουνά.
Σε σπήλαιο που δεν φτάνουν οι αχτίνες ανιχνεύσεως των ΗΠΑ.

Τον ένα τον κοσκίνισαν οι σφαίρες μας
γιατί στην τηλεόραση συχνά
τα γεγονότα τά ’λεγε «ιβέντς».

Συντρόφισσα ανάλαβε με μάχαιρα κουζίνας
κάποιον που βίαζε γυναίκες και παιδιά.
«Βία στη βία» του ’πε «παλιοτσόγλανε»
και του ’στριψε τη μάχαιρα στον κώλο του βαθειά.

Κι άλλη συντρόφισσα φορώντας ελαφιού
μάσκα σκοτώνει στη σειρά εννέα κυνηγούς
και δύο τους τραυμάτησε σακάτηδες να μείνουν
όπως συμβαίνει κάποτε στους άμοιρους λαγούς.

Είχαμε κι εστιάτορα πού ’βαζεν ασυστόλως
αντίς για λάδι λίπη στη σαλάτα μας.
Τον εκτελέσαμε με δέκα πηρουνιές.

Τον ιατρό του ΙΚΑ τον εσύραμε
πάνω στα πτώματα των άλλων και τον πνίξαμε
στουπώνοντας το στόμα του με πλήθος φακελάκια
μέχρι που έσκασε σα γέρος στην ουρά.

Είχαμε κι ένα δήμαρχο που τά ’πιανε από μίζες
μοιράζοντας χοντρά λεφτά με φίλους του εργολάβους
ενώ μας είχε ο άχρηστος πνίξει μες στα σκουπίδια.
Τον ξεκοιλιάσαμε και πέθανε κρατώντας
τα πλούτη του που χύνονταν έξω απ’ την κοιλιά του.

Αυτόν που είχε βίτσιο του να πνίγει με θηλειά
σκύλους και γάτες ή παλούκωνε αλεπούδες
στο βράχο τον κρεμάσαμε, πάνω από φωτιά
και σιγοκαίγονταν εκεί για πέντε ώρες.

Τους στείλαμ’ όλους τους να κάνουν ένα μπρέικ,
τους στείλαμ’ όλους τους να κάνουν τάιμ άουτ.

Παλιοπαρέα, παλιοτόμαρα, χειρότεροι
κι από τους συμμορίτες του ΕΑΜ,
χειρότεροι κι από την 17 Νοέμβρη,
τις Ερυθρές Ταξιαρχίες ή τον Τσε.

Σόρι παιδιά που είμασταν σκληροί.
Στο μέλλον ίσως να ’μαστε σκληρότεροι.


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (χειμώνας 2009-2010)....